สุนัขไทยหลังอาน

                            สุนัขไทยหลังอาน

สุนัขพันธุ์ไทย (หลังอาน)

ความเป็นมา

ถิ่นกำเนิดของสุนัขพันธุ์ไทยหลังอานมีการวิเคราะห์และศึกษากันอย่างกว้างขวางทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ โดยมีการสันนิษฐานว่า สุนัขพันธุ์ไทยหลังอานมาจากกลุ่มพวกหมาป่าและสุนัขพื้นเมืองในเขตร้อนบริเวณเอเชียตะวันออก ซึ่งมีรูปร่างลักษณะคล้ายกับสุนัขพื้นเมืองใน

ประเทศเพื่อนบ้านอย่าง กัมพูชา พม่า มาเลเซียในสมัยก่อนชาวบ้านทางแถบปริมณฑลหรือต่างตามต่างจังหวัดในประเทศไทยต่างเรียกสุนัขพันธุ์ไทยหลังอานว่า “หมาพราน”  เนื่องจากพวกมันสามารถช่วยปกป้องเตือนภัย ดูแลครอบครัว และทรัพย์สิน อีกทั้งยังออกป่าล่าสัตว์ได้ไม่แพ้สุนัขพันธุ์ล่าเนื้อของเมืองนอกอีกด้วย

ทำไมถึงเรียกว่าหลังอาน

          สาเหตุที่เรียกว่าหลังอานก็เพราะว่าขนบนหลังขึ้นย้อนกลับ โดยมากเริ่มต้นที่ริมกระดูดสันหลังใต้ไหล่ทั้งสองลงไปเล็กน้อย จนถึงบริเวณกลางหลังหรือสะโพก มีรูปร่างแตกต่างกัน ซึ่งมองภาพรวมแล้วมีลักษณะคล้ายอานม้าหรืออานรถ (คำว่าอานในพจนานุกรมฯ มีความหมายว่าที่รองนั่งบนหลังสัตว์หรือหลังยานพาหนะ) เราจึงเรียกขนที่ย้อนบนหลังนี้ว่าหลังอาน

          ชื่อที่ใช้เรียกอานก็จะเรียกตามรูปร่างหรือลักษณะ บางท้องถิ่นหรือบางกลุ่มอานชนิดเดียวกันอาจจะเรียกชื่อไม่เหมือนกัน แต่อาจแบ่งได้เป็นกลุ่ม ๆ ดังนี้

1. อานลูกศร คืออานที่มีรูปร่างคล้ายลูกธนูหรือลูกศรมีขวัญ 2 ขวัญบริเวณหัวอานตรงหัวไหล่ ด้านปลายอานจะมีลักษณะเรียวแหลมจรดกลางหลังหรือสะโพก แต่ถ้าอานชนิดเดียวกันแต่ไม่มีหัวอานจะเรียกว่าอานเข็มหรืออานเทพพนมแล้วแต่ลักษณะของขน

อานแผ่น

2. อานแผ่น เป็นอานข้อนข้างใหญ่อยู่บนแผ่นหลัง อาจมีขวัญหรือไม่มีขวัญก็ได้ จะมีรูปร่างที่แตกต่างกันออกไป ก็จะเรียกชื่อตามลักษณะของสิ่งนั้น เช่น อานพิณ อานไวโอลิน อานใบโพธิ์ อานโบว์ลิ่ง อานม้า  อานกีต้าร์ ฯลฯ

อานตกข้าง

3. อานตกข้าง เป็นอานที่มีรูปร่างคล้ายอานแผ่นแต่ขนาดใหญ่มากกว่า ตรงขอบอานจะตกมาจนถึงข้างลำตัว อานชนิดนี้ในยุคหนึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าในมาตรฐานสายพันธุ์ที่รับรองโดยสมาพันธ์สุนัขโลก (FCI) กำหนดไว้ว่าอานจะต้องอยู่บนขอบลำตัวเท่านั้น

เเหล่งที่มาhttp://www.lib.ru.ac.th